Egipt, kraina faraonów i piramid, od wieków fascynował świat swoją starożytną historią. Ale współczesny Egipt to także dynamiczne społeczeństwo, które przechodzi wielkie zmiany. Jednym z kluczowych momentów w historii Egiptu XXI wieku były protesty z 2011 roku, zwane “Arabską Wiosną”. Te demonstracje wybuchły na tle narastającego niezadowolenia społecznego z powodu korupcji, bezrobocia i represji politycznych.
Prowadzący te ruchy, a tym samym inspirujący miliony ludzi w całym regionie Bliskiego Wschodu, był Mohamed ElBaradei. Były dyrektor generalny Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAE) i laureat Pokojowej Nagrody Nobla, ElBaradei powrócił do Egiptu po latach spędzonych na pracy w międzynarodowych organizacjach. Jego autentyzm, charyzma i wizja sprawiedliwego społeczeństwa sprawiły, że stał się symbolem zmian dla milionów Egipcjan.
Przyczyny buntu
W 2011 roku Egipt tonął w problemach.
- Bezrobocie: Szczególnie dotkliwe było wśród młodych ludzi, którzy kończyli studia i nie mogli znaleźć pracy.
- Korupcja: Wszechobecna korupcja, uniemożliwiała uczciwą konkurencję i tworzyła wrażenie niesprawiedliwości.
- Represje polityczne: Władza Hosniego Mubaraka tłumiła wszelkie formy sprzeciwu, ograniczając wolność słowa i zgromadzeń.
Ludzie byli zmęczeni. Zdawali sobie sprawę, że potrzebują zmian. ElBaradei, widząc frustrację społeczną, postanowił stanąć na czele ruchu, który miał doprowadzić do demokratyzacji Egiptu.
Przebieg protestów i ich skutki
Protesty rozpoczęły się 25 stycznia 2011 roku w Kairze. Demonstranci, inspirowani demonstracjami w Tunezji, żądali ustąpienia prezydenta Mubaraka i przeprowadzenia wolnych wyborów. Protesty szybko rozprzestrzeniły się na inne miasta Egiptu, przyciągając miliony ludzi.
Władze początkowo próbowały stłumić demonstracje za pomocą siły, ale w obliczu masowego sprzeciwu zmuszone były do ustąpienia. 31 stycznia 2011 roku Hosni Mubarak ustąpił ze stanowiska, kończąc 30-letnie rządy.
Konsekwencje “Arabskiej Wiosny” w Egipcie
Upadek Mubaraka był historycznym momentem dla Egiptu. Otwarła się szansa na budowanie demokratycznego państwa.
-
Pierwsze wolne wybory: W 2012 roku odbyły się pierwsze wolne wybory prezydenckie w historii Egiptu, które wygrał Muhammad Mursi z Bractwa Muzułmańskiego.
-
Nowa konstytucja:
Element Opis Wolność religijna Gwarantowana dla wszystkich obywateli. Równość płci Wprowadzono przepisy promujące równość kobiet i mężczyzn. Prawo do zgromadzeń Gwarantowane prawo do wolnych zebrań i demonstracji. - Niestety, stabilizacja polityczna okazała się trudna.
-
Polityczne konflikty: Narastały napięcia między zwolennikami demokracji świeckiej a islamskimi partiami politycznymi.
-
Kryzys ekonomiczny: Egipt borykał się z problemami gospodarczymi, takimi jak wysokie bezrobocie i inflacja.
W 2013 roku doszło do kolejnego zamachu stanu, w wyniku którego Mohamed Mursi został odsunięty od władzy. Od tego czasu Egipt jest rządzony przez generała Abd al-Fattah as-Sisi.
Arabską Wiosnę w Egipcie należy oceniać jako złożony proces. Chociaż początkowo przyniosła ona nadzieję na lepszą przyszłość, ostatecznie nie udało się zrealizować wszystkich obietnic demokratyzacji. Mimo to protesty z 2011 roku pozostają ważnym momentem w historii Egiptu, który pokazał siłę obywatelskiego sprzeciwu i pragnienie zmiany.